สุดท้าย ท้ายสุด ดีใจสุด ๆ จะได้ท่องโลกกว้าง

      พอถึงวันสุดท้ายก่อนอำลาจริง ๆ ในวันที่ 23 กรกฎาคม ก็รู้สึกว่าความคิดสร้างสรรค์ กับไอเดียต่าง ๆ ใช้ไปกับการจัดนิทรรศการหมดแล้ว จะขอเล่าย้อนไปในช่วงหนึ่งสัปดาห์ก่อนการจัดนิทรรศการธีสิส เป็นการรีแคปอย่างรวดเร็วดังนี้ค่ะ

วันที่ 4 เริ่มวันด้วยการแบกกีต้าร์ และหยิบผลงานเข้าไปส่งที่มหาวิทยาลัย จากนั้นก็ช่วยน้อง ๆ ซ้อมการแสดงครั้งแรกกับเพื่อน ๆ

วันที่ 10 เข้า tk park เพื่อติดติดต่อประสานงานกับพี่ ๆ ที่ tk park ว่าต้องใช้อะไร จะจัดการอะไรยังไงบ้าง วางแผนงานและพูดคุยกันเรื่องวัน set up โดยละเอียด

วันที่ 11 ทำเรื่องขนของเข้าเซนทรัลเวิลด์ และเคลียร์บัญชีสั่งแสตนดี้ที่เหลือ

วันที่ 14 เดินทางไป tk park เพื่อขนของที่เหลือทั้งหมดเข้าไปจัดเตรียม เซ็นระบบโสต และจัดสถานที่ display ต่าง ๆ ให้เรียบร้อยที่สุด (แขวนแบ็คดรอปยากที่สุด)

วันที่ 15 เป็นวัน soft opening แขกยังไม่มาก มีหน้าที่เป็นสต๊าฟบ่าย คอยแนะนำผลงานเพื่อน ๆ และเก็บ display เคลียร์พื้นที่หลังปิดงาน รวมทั้งเสวนาช่วงบ่ายด้วย ค่อนข้างตื่นเต้นมาก ๆ แต่ก็คิดว่าทำได้ดี ภูมิใจในตัวเองมาก ๆ 

วันที่ 16 grand opening ฝันร้ายอินโทรเวิร์ท ประสานงานหัวหมุนสุด ๆ เพราะยืนประกบครูเอื้องช่วยรับแขก หนูไม่ชอบคุยกับผู้คนค่ะ หนูเป็นอินโทรเวิร์ท ยืนอยู่หน้างานทั้งวัน พอพิธีเปิดเริ่มก็เข้ามาลุ้นรางวัลกับเพื่อน จริง ๆ ก็แอบรู้สึกเฟล แต่ก็รีเซ็ตตัวเองได้ ยินดีกับเพื่อน ๆ ทุกคน แล้วก็ดีใจที่มีอาจารย์สาขาอื่นสนใจงานตัวเอง

วันที่ 17 ที่จริงวันนี้ไม่ใช่สต๊าฟ แต่ว่าต้องเข้ามาเป็นพิธีกรตอนเช้าแทนขนม (จากการคุยหลังไมค์ เพราะอยากช่วยเพื่อน) มีพี่ ๆ มาหาด้วย ทำเรื่องขนของออก

วันที่ 18 วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ต้องมาตอนเช้า เพราะต้องมาบรีฟน้องหน้าโต๊ะลงทะเบียน และกลับเย็นเพราะรอเคลียร์ค่าใช้จ่าย มีคนมาหาด้วยอีกเหมือนเคย ได้ดอกไม้ ได้กินชาจีด้วย

วันที่ 19 มาแต่เช้าเพื่อจัด display เพราะเป็นสต๊าฟเช้า จากนั้นก็รอส่งแฟนกลับบ้าน แล้วก็กลับมาทำงานต่อ บรีฟน้องที่โต๊ะลงทะเบียน กลับบ้านตอนเย็นเพราะรอเคลียร์ค่าใช้จ่ายกับ tk park ประสานงานเพื่อน ๆ คุยเรื่องเก็บของกลับมหาวิทยาลัย รับแขกตัวเองแบบภูมิใจ วันนี้ก็ยังได้ดอกไม้อีกหนึ่งช่อด้วย ซูรีอร่อยมาก

วันที่ 20 เป็นวันที่วุ่นวายในการเก็บของมากที่สุด ได้มาสายเล็กน้อย แต่ก็ยังเช้าอยู่ดี วันนี้มาช่วยขนของกลับโดยเฉพาะ มีพี่ ๆ น้อง ๆ มาหาอีกเหมือนเดิม ดีใจที่ทุกคนมาหา แต่ว่าทุกข์ใจมากตอนขนของกลับ ต้องเคลียร์ทุกอย่างด้วยความไวแสง และคามุยกลับด้วยสภาพผีตายโหง

วันที่ 21 เวลาสิบเอ็ดนาฬิกา เข้ามหาวิทยาลัยเพื่อจัดห้องเอกให้อยู่ในสภาพที่ดีขึ้น เปิดวันมาด้วยมัทฉะหนึ่งแก้ว เพื่อเติมคาเฟอีน จากนั้นก็เป็นกรรมกรแบกหามทั้งวัน เวลาบ่ายสามกว่า ๆ ก็แยกย้ายกันกลับ แต่เราไปต่อที่ซูชิโระกับเพื่อ และปิดท้ายที่คาราโอเกะก่อนกลับบ้าน

     หนูจะเรียนจบแล้วค่ะ